Fantasy Archive

  • Wydana w 2008 roku powieśc Myto Ogarów , w Polsce tok później, w roku 2009 to juz ósma powieść w ‚Malazańskiej Księdze Poległych’, gigantycznym zarówno objętością powieści jak i rozmachem stworzonego świata cyklu Stevena Eriksona. Po siódmej części cyklu czytaj przeze mnie na przełomie ostatniej jesieni i zimy zdążyłem się już nieco stęsknić za tym oryginalnym, skomplikowanym światem i zaludniającymi go najbardziej zwariowanymi gatunkami i rasami, postaciami, bogami, demonami, ascendentami i innymi, pochodzącymi także i z innych światów bohaterami. Przez tak długą przerwę kompletnie niestety zapomniałem sporą część […]

    Steven Erikson – Myto Ogarów – Cykl Malazański cz. VIII [#0118… beta ;)]

    Wydana w 2008 roku powieśc Myto Ogarów , w Polsce tok później, w roku 2009 to juz ósma powieść w ‚Malazańskiej Księdze Poległych’, gigantycznym zarówno objętością powieści jak i rozmachem stworzonego świata cyklu Stevena Eriksona. Po siódmej części cyklu czytaj przeze mnie na przełomie ostatniej jesieni i zimy zdążyłem się już nieco stęsknić za tym oryginalnym, skomplikowanym światem i zaludniającymi go najbardziej zwariowanymi gatunkami i rasami, postaciami, bogami, demonami, ascendentami i innymi, pochodzącymi także i z innych światów bohaterami. Przez tak długą przerwę kompletnie niestety zapomniałem sporą część […]

    Czytaj dalej...

  • Pochodzące z 2007 roku Wicher Śmierci, siódma powieść z cyklu Malazańskiej Księgi Poległych wyszła na naszym rynku ku wielkiemu zadowoleniu fanów Podpalaczy Mostów oraz malazańskiej Piechoty Morskiej już w 2007 roku. W roku 2013 pojawiło się wznowienie w jednym wielkim formatem tomie. Przyznaję bez bicia, nie jestem miłośnikiem nowej edycji, z uwagi na wielki font i ciężar trzymanej w ręku cegły są one niewygodne w czytaniu. Z ciekawości i łakomstwa kilka tak wznowionych tomów kupiłem i po kilku rozdziałach wróciłem jak niepyszny do także siermiężnego, też wydanego na […]

    Steven Eriksson – Wicher Śmierci [cykl Malazański tom VII] [#0101]

    Pochodzące z 2007 roku Wicher Śmierci, siódma powieść z cyklu Malazańskiej Księgi Poległych wyszła na naszym rynku ku wielkiemu zadowoleniu fanów Podpalaczy Mostów oraz malazańskiej Piechoty Morskiej już w 2007 roku. W roku 2013 pojawiło się wznowienie w jednym wielkim formatem tomie. Przyznaję bez bicia, nie jestem miłośnikiem nowej edycji, z uwagi na wielki font i ciężar trzymanej w ręku cegły są one niewygodne w czytaniu. Z ciekawości i łakomstwa kilka tak wznowionych tomów kupiłem i po kilku rozdziałach wróciłem jak niepyszny do także siermiężnego, też wydanego na […]

    Czytaj dalej...

  • Łowcy Kości, wydana w 2006 roku szósta powieść z cyklu Malazańskiego była dla mnie jak powrót do domu. Tak się poczułem już po pierwszych stronach książki, spotykając ponownie Skrzypka, Dujeka, Szybkiego Bena, Genoesa Parana, Mappo i Icariuma, wielkiego Toblera Karso Orlonga podróżującego z pełną niespodzianek czarownicą a także całą gigantyczną bandę obwiesi z piechoty morskiej i członków Gildii Kupieckiej Trygalle nawet. W Łowcach Kości wracamy tu do śledzenia losów moich ulubionych bohaterów z poprzednich tomów, co nie ukrywam mi się bardzo podoba, biorąc już nawet na chwilę w […]

    Steven Erikson – Łowcy Kości – Cykl Malazański VI [#093]

    Łowcy Kości, wydana w 2006 roku szósta powieść z cyklu Malazańskiego była dla mnie jak powrót do domu. Tak się poczułem już po pierwszych stronach książki, spotykając ponownie Skrzypka, Dujeka, Szybkiego Bena, Genoesa Parana, Mappo i Icariuma, wielkiego Toblera Karso Orlonga podróżującego z pełną niespodzianek czarownicą a także całą gigantyczną bandę obwiesi z piechoty morskiej i członków Gildii Kupieckiej Trygalle nawet. W Łowcach Kości wracamy tu do śledzenia losów moich ulubionych bohaterów z poprzednich tomów, co nie ukrywam mi się bardzo podoba, biorąc już nawet na chwilę w […]

    Czytaj dalej...

  • Wydana w 2011 roku, więc nie tak dawno temu…. Jak uprzedza autor we wstępie, chronologicznie nie jest to ciąg dalszy Uczty dla Wron. Tak jak poprzedni czwarty pod względem pokazywania się na rynku tom czyli właśnie Uczta dla Wron, także tom piąty czyli Taniec ze Smokami przybliża wydarzenia dziejące się zaraz po wypadkach z Nawałnicy Mieczy czyli trzeciej chronologicznie powieści cyklu. Obie powieści, Uczta dla Wron i Taniec ze Smokami opisują mniej więcej ten sam czas, zaraz po wydarzeniach z Nawałnicy Mieczy, tyle że opisują wydarzenia w różnych […]

    George Martin – Taniec Ze Smokami – Pieśń Lodu i Ognia cz.V [#085]

    Wydana w 2011 roku, więc nie tak dawno temu…. Jak uprzedza autor we wstępie, chronologicznie nie jest to ciąg dalszy Uczty dla Wron. Tak jak poprzedni czwarty pod względem pokazywania się na rynku tom czyli właśnie Uczta dla Wron, także tom piąty czyli Taniec ze Smokami przybliża wydarzenia dziejące się zaraz po wypadkach z Nawałnicy Mieczy czyli trzeciej chronologicznie powieści cyklu. Obie powieści, Uczta dla Wron i Taniec ze Smokami opisują mniej więcej ten sam czas, zaraz po wydarzeniach z Nawałnicy Mieczy, tyle że opisują wydarzenia w różnych […]

    Czytaj dalej...

  • Po czwartej powieści Eriksona – Domu Łancuchów, nie zrobiłem jednak, jak sobie po cichu planowałem dłuższej przerwy od cyklu malazańskiego, tak by dać w końcu szansę innym dobrym autorom i innym powieściom czekającym na przeczytanie po raz pierwszy bądź przypomnienie sobie po latach. Złamałem się i sięgnąłem powtórnie po piąta powieść z kolei, o tytule Przypływ Nocy. Marne edytorsko, wydane na podłym papierze, pożółkłym już po paru latach i mimo podzielenia na dwa tomy wydrukowane zbyt małym fontem, a przez to męczące w czytaniu. Nie przesłania to wszystko […]

    Steven Erikson – Przypływy Nocy – cykl Malazański #5 [#082]

    Po czwartej powieści Eriksona – Domu Łancuchów, nie zrobiłem jednak, jak sobie po cichu planowałem dłuższej przerwy od cyklu malazańskiego, tak by dać w końcu szansę innym dobrym autorom i innym powieściom czekającym na przeczytanie po raz pierwszy bądź przypomnienie sobie po latach. Złamałem się i sięgnąłem powtórnie po piąta powieść z kolei, o tytule Przypływ Nocy. Marne edytorsko, wydane na podłym papierze, pożółkłym już po paru latach i mimo podzielenia na dwa tomy wydrukowane zbyt małym fontem, a przez to męczące w czytaniu. Nie przesłania to wszystko […]

    Czytaj dalej...

  • Czwarta powieść z cyklu Pieńś Lodu i Ognia, ukazała się na naszym rynku rok po światowej premierze, w 2006 roku, tak jak poprzednie tomy nakładem wydawnictwa Zysk. Książka niestety, mimo szumnych zapowiedzi od pierwszych stron przyprawiła mnie o załamanie i potworne deja-vu. Mimo zadęcia i widniejącej na okładce zachęcie o ‚uczcie dla fanów fantasy’, jest niestety dokładnie odwrotnie… Nie jest to bowiem ani uczta, a i fani fantasy poczują się co najmniej dziwnie… Już po pierwszych akapitach żegnamy się z nadzieją na powieść fantasy, znów jest to powieść […]

    George R.R. Martin – Uczta Dla Wron – Pieśń Lodu i Ognia IV – [#081]

    Czwarta powieść z cyklu Pieńś Lodu i Ognia, ukazała się na naszym rynku rok po światowej premierze, w 2006 roku, tak jak poprzednie tomy nakładem wydawnictwa Zysk. Książka niestety, mimo szumnych zapowiedzi od pierwszych stron przyprawiła mnie o załamanie i potworne deja-vu. Mimo zadęcia i widniejącej na okładce zachęcie o ‚uczcie dla fanów fantasy’, jest niestety dokładnie odwrotnie… Nie jest to bowiem ani uczta, a i fani fantasy poczują się co najmniej dziwnie… Już po pierwszych akapitach żegnamy się z nadzieją na powieść fantasy, znów jest to powieść […]

    Czytaj dalej...

  • Wydanie Domu Łancuchów, które mam przyjemnosc sobie przypomniec i ponownie przeczytac, juz po raz tzreci zreszta, posiadac, pierwsze polskie wydanie, tak jak poprzednia powesc cyklu wyszło podzielone na dwie powieści/Tomy. CZesć pierwsza czwartej powieści z cyklu Malaząńskiej Księgi Poległych nosi tytuł Dawne Dni, a czesc druga, wydana w oddzielnym tomiszczu Konwergencja. Przyznam ze jest to jeden z moich ulubionych powiesci całego cyklu, w odroźnieniu od poprzedniej na której solidnie zawsze utykam i której cyztanie przeciąga mi się w nieskonczoność. Czwarta powieść z cyklu to przebogate, pełne przepychu fantasy, […]

    Steven Erikson – Dom Łańcuchów [cykl Malazański #4]

    Wydanie Domu Łancuchów, które mam przyjemnosc sobie przypomniec i ponownie przeczytac, juz po raz tzreci zreszta, posiadac, pierwsze polskie wydanie, tak jak poprzednia powesc cyklu wyszło podzielone na dwie powieści/Tomy. CZesć pierwsza czwartej powieści z cyklu Malaząńskiej Księgi Poległych nosi tytuł Dawne Dni, a czesc druga, wydana w oddzielnym tomiszczu Konwergencja. Przyznam ze jest to jeden z moich ulubionych powiesci całego cyklu, w odroźnieniu od poprzedniej na której solidnie zawsze utykam i której cyztanie przeciąga mi się w nieskonczoność. Czwarta powieść z cyklu to przebogate, pełne przepychu fantasy, […]

    Czytaj dalej...

  • Dla odpoczynku duchowego po trzeciej powieści z cyklu Malazańskiego sięgnąłem intencjonalnie i zupełnie celowo po coś prostszego i emocjonalnie przystępniejszego. Po kolejną powieść z cyklu Pieśni Lodu i Ognia miałem siegnąc od dawna, ale przytłoczony tym co zastałem w pierwszych jej tomach odwlekałem ten moment jak tylko mogłem, jak się okazało zupełnie niesłusznie. Ta część okazała się całkiem strawna, a nawet, o zgrozo, zaryzykuje ze niezła. Mniej tu dziecinnych dialogów, mniej przygód dziecinnych bohaterów, więcej zaś solidnej akcji i zaskakujących pomysłów. W podjęciu decyzjo o sięgnięciu po Nawałnicę […]

    Gorge Martin – Nawałnica Mieczy [Saga Lodu i Ognia #3]

    Dla odpoczynku duchowego po trzeciej powieści z cyklu Malazańskiego sięgnąłem intencjonalnie i zupełnie celowo po coś prostszego i emocjonalnie przystępniejszego. Po kolejną powieść z cyklu Pieśni Lodu i Ognia miałem siegnąc od dawna, ale przytłoczony tym co zastałem w pierwszych jej tomach odwlekałem ten moment jak tylko mogłem, jak się okazało zupełnie niesłusznie. Ta część okazała się całkiem strawna, a nawet, o zgrozo, zaryzykuje ze niezła. Mniej tu dziecinnych dialogów, mniej przygód dziecinnych bohaterów, więcej zaś solidnej akcji i zaskakujących pomysłów. W podjęciu decyzjo o sięgnięciu po Nawałnicę […]

    Czytaj dalej...

  • Wspomnienie Lodu ukazało się w oryginale, czyli w języku angielskim w 2001 roku, u nas pojawiło się dość szybko, bo już w 2002 roku, także, jak poprzednie tomy w tłumaczeniu Michała Jakuszewskiego. Ta cześć mnie, mimo solidnej i mocnej fabuły, mocno rozłożyła a nawet zmęczyła. Nie wiem czy nie była to najdlużej przeze mnie czytana i najbardziej wymęczona cześć serii. Za pierwszym razem czytałem tą powieść z niejakim ociąganiem ale teraz, za drugim razem, wielokrotnie ją odkładałem, wracałem do niej po parunastu dniach, znów trochę przeczytałem i znów […]

    Steven Erikson – Wspomnienie Lodu [cykl Malazański #3]

    Wspomnienie Lodu ukazało się w oryginale, czyli w języku angielskim w 2001 roku, u nas pojawiło się dość szybko, bo już w 2002 roku, także, jak poprzednie tomy w tłumaczeniu Michała Jakuszewskiego. Ta cześć mnie, mimo solidnej i mocnej fabuły, mocno rozłożyła a nawet zmęczyła. Nie wiem czy nie była to najdlużej przeze mnie czytana i najbardziej wymęczona cześć serii. Za pierwszym razem czytałem tą powieść z niejakim ociąganiem ale teraz, za drugim razem, wielokrotnie ją odkładałem, wracałem do niej po parunastu dniach, znów trochę przeczytałem i znów […]

    Czytaj dalej...

  • Do Siewcy Wojny, jak się okaząło po przeczytaniu, książki ciekawej i niesamowitej co poniewczasie przyznaję, zabierałem się jak do jeża, i wystarczy spojrzeć na jej okładkę, by wiedzieć czemu… Nawet by ją kupić musiałem stoczyć ze sobą wewnętrzną walkę. Ośmielę się zaryzykować tezę, że jest to najbardziej obrzydliwa i najbardziej odrzucająca okładka fantasy w historii polskich wydań po 1990 roku. Jest to tym bardziej dziwne, że można było po prostu zamieść cover z wydania angielskiego, średni, niemieckiego czy francuskiego – bardzo dobre, zamiast na siłę pakować tak okropną […]

    Brandon Sanderson – Siewca Wojny – fantasy pełne Koloru…

    Do Siewcy Wojny, jak się okaząło po przeczytaniu, książki ciekawej i niesamowitej co poniewczasie przyznaję, zabierałem się jak do jeża, i wystarczy spojrzeć na jej okładkę, by wiedzieć czemu… Nawet by ją kupić musiałem stoczyć ze sobą wewnętrzną walkę. Ośmielę się zaryzykować tezę, że jest to najbardziej obrzydliwa i najbardziej odrzucająca okładka fantasy w historii polskich wydań po 1990 roku. Jest to tym bardziej dziwne, że można było po prostu zamieść cover z wydania angielskiego, średni, niemieckiego czy francuskiego – bardzo dobre, zamiast na siłę pakować tak okropną […]

    Czytaj dalej...

  • Kontynuując rozpoczęty temat losów Podpalaczy Mostów a ogólniej Cyklu Malazańskiego po kolejnym wgryzieniu się w Ogrody Księżyca zabrałem się za powieść następną , w mojej opinii równie znakomitą a kto wie czy i nie lepszą od poprzedniczki, o tytule Bramy Domu Umarłych Na naszym rynku książka swoją premierę miała rok po wydaniu anglojęzycznym, w 2001 roku, w przyjaznym otoczeniu bo już po doskonałym przyjęciu Ogrodów Księżyca przez czytelników i wielbicieli gatunku militarnego i pełnego geopolityki fantasy, ale także i recenzentów blogosfery jak i papierowych magazynów. Jest to tym […]

    Steven Erikson – Bramy Domu Umarłych [cykl Malazański #2…]

    Kontynuując rozpoczęty temat losów Podpalaczy Mostów a ogólniej Cyklu Malazańskiego po kolejnym wgryzieniu się w Ogrody Księżyca zabrałem się za powieść następną , w mojej opinii równie znakomitą a kto wie czy i nie lepszą od poprzedniczki, o tytule Bramy Domu Umarłych Na naszym rynku książka swoją premierę miała rok po wydaniu anglojęzycznym, w 2001 roku, w przyjaznym otoczeniu bo już po doskonałym przyjęciu Ogrodów Księżyca przez czytelników i wielbicieli gatunku militarnego i pełnego geopolityki fantasy, ale także i recenzentów blogosfery jak i papierowych magazynów. Jest to tym […]

    Czytaj dalej...

  • Początek nowego stulecia w fantasy wrył mi się w pamięć jeśli chodzi o literaturę fantasy właśnie z powodu pojawienia się niezwykle udanych powieści Stevena Eriksona Ogrody Księżyca i Bramy Domu Umarłych, chronologicznie pierwszej i drugiej części cyklu czyli Malazańskiej Księgi Poległych, cyklu który w I dekadzie wieku odniósł gigantyczny i dodajmy, w pełni zasłużony sukces. Oryginał angielski powieści wyszedł w 1999 roku, akurat na nowy wiek. Ogrody Księżyca w Polsce pojawiły się rok później, równo w 2000 r. Także dziś, po kilkunastu latach od premiery pierwsze z nimi […]

    Steven Eriksson – Ogrody Księżyca [cykl Malazański, powieść #1]

    Początek nowego stulecia w fantasy wrył mi się w pamięć jeśli chodzi o literaturę fantasy właśnie z powodu pojawienia się niezwykle udanych powieści Stevena Eriksona Ogrody Księżyca i Bramy Domu Umarłych, chronologicznie pierwszej i drugiej części cyklu czyli Malazańskiej Księgi Poległych, cyklu który w I dekadzie wieku odniósł gigantyczny i dodajmy, w pełni zasłużony sukces. Oryginał angielski powieści wyszedł w 1999 roku, akurat na nowy wiek. Ogrody Księżyca w Polsce pojawiły się rok później, równo w 2000 r. Także dziś, po kilkunastu latach od premiery pierwsze z nimi […]

    Czytaj dalej...

  • Tym razem zaraz po przeczytaniu nieco przygodowej w klimacie ‚Blizny’ i chwile po powtórnym przypomnieniu sobie ponownie Dworca Perdido, tak by mieć obie poprzednie części trylogii Nowego Crobuzon aktualne w pamięci, po małej przerwie poświęconej świeżo wydanemu, ostatniemu tomowi Imperium Grozy Glena Cooka, bez czekania i opóźnień sięgnąłem po stanowiącą zakończenie trylogii Nowego Crobuzon, napisaną w 2004 a wydana u nas z kilkuletnim opóźnieniem, bo dopiero w 2009 roku przez Zysk ‚Żelazną Radę’. Tak jak w poprzednich dwóch przypadkach, okładka jest w tym samym industrialno-fantastycznym, sugerującym ze zwartość […]

    China Mieville – Żelazna Rada – Nowe Crobuzon cz. III [update]

    Tym razem zaraz po przeczytaniu nieco przygodowej w klimacie ‚Blizny’ i chwile po powtórnym przypomnieniu sobie ponownie Dworca Perdido, tak by mieć obie poprzednie części trylogii Nowego Crobuzon aktualne w pamięci, po małej przerwie poświęconej świeżo wydanemu, ostatniemu tomowi Imperium Grozy Glena Cooka, bez czekania i opóźnień sięgnąłem po stanowiącą zakończenie trylogii Nowego Crobuzon, napisaną w 2004 a wydana u nas z kilkuletnim opóźnieniem, bo dopiero w 2009 roku przez Zysk ‚Żelazną Radę’. Tak jak w poprzednich dwóch przypadkach, okładka jest w tym samym industrialno-fantastycznym, sugerującym ze zwartość […]

    Czytaj dalej...

  • Zakończenie przeze mnie czytania trzeciego zbiorczego tomu Imperium Grozy zbiegło się z wydaniem po latach oczekiwania tomuDroga Zimnego Serca, tomu dla mnie, mimo radości z jego ukazania się dość smutnego i nostalgicznego… Pierwotnie cykl obliczony na większy, po zaginięciu w wypadkach, włamaniach u autora i zaginięć gotowych rękopisów tomów dalszych został na lata przerwany a autor zajął się innymi projektami. Jako wielbiciel dużych powieści-cegieł i długich opowieści nie byłem zachwycony mała objętością nowej powieści, spodziewając się po tylu latach tomu ok 800-1000 stron, ale książkę oczywiście nie zwlekając […]

    Glen Cook – Droga Zimnego Serca – zakończenie Imperium Grozy?

    Zakończenie przeze mnie czytania trzeciego zbiorczego tomu Imperium Grozy zbiegło się z wydaniem po latach oczekiwania tomuDroga Zimnego Serca, tomu dla mnie, mimo radości z jego ukazania się dość smutnego i nostalgicznego… Pierwotnie cykl obliczony na większy, po zaginięciu w wypadkach, włamaniach u autora i zaginięć gotowych rękopisów tomów dalszych został na lata przerwany a autor zajął się innymi projektami. Jako wielbiciel dużych powieści-cegieł i długich opowieści nie byłem zachwycony mała objętością nowej powieści, spodziewając się po tylu latach tomu ok 800-1000 stron, ale książkę oczywiście nie zwlekając […]

    Czytaj dalej...

  • Po czytanym pierwszy raz na wiosnę i latem drugi raz Dworcu Perdido, który mnie zachwycił po paru tygodniach dla odsapnięcia i przemyślenia go we wrześniu sięgnąłem po tom drugi czy tez następna powieść dziejąca się w Universum stworzonym przez pisarza na potrzeby Dworca – wydaną w oryginale w 2002 roku powieść z roku o tytule Bliznę. Powieść wyszła już po przyjętej z zachwytem Dworcu Perdido, w roku 2003 została nominowana do Nagrody Hugo i Nagrody Arthura Clarka. Na naszym rynku książka pojawiła się chwilę później i także przeszła […]

    China Mieville – Blizna… pirackie miasto i polowanie na Awanka_

    Po czytanym pierwszy raz na wiosnę i latem drugi raz Dworcu Perdido, który mnie zachwycił po paru tygodniach dla odsapnięcia i przemyślenia go we wrześniu sięgnąłem po tom drugi czy tez następna powieść dziejąca się w Universum stworzonym przez pisarza na potrzeby Dworca – wydaną w oryginale w 2002 roku powieść z roku o tytule Bliznę. Powieść wyszła już po przyjętej z zachwytem Dworcu Perdido, w roku 2003 została nominowana do Nagrody Hugo i Nagrody Arthura Clarka. Na naszym rynku książka pojawiła się chwilę później i także przeszła […]

    Czytaj dalej...

  • Wracamy do świata Imperium Grozy, kanonicznego dla militarnego fantasy cyklu, który od pewnego czasu jest wznawiane przez Rebis. Do tych powieści, stanowiących podwaliny twardego militarnego fantasy odwołują się autorzy tacy jak Steven Erikson w swojej wielkim cyklu Malazańskim (doskonałe ‚Ogrody Księżyca’ i tomy następne cyklu Malazańska Księga Poległych), R. Scott Bakker w swojej trylogii o księciu czy końcu niezwykle popularny Brian Sanderson, który podobnie jak Glen Cook w swojej kanonicznej ‚Czarnej Kompanii czyni głównego bohatera z wojskowego lekarza a konkretnie wojskowego chirurga. Jak widać tylko z tych paru […]

    Glen Cook – Imperium Nieznające Porażki – Imperium Grozy tomy VI i VII

    Wracamy do świata Imperium Grozy, kanonicznego dla militarnego fantasy cyklu, który od pewnego czasu jest wznawiane przez Rebis. Do tych powieści, stanowiących podwaliny twardego militarnego fantasy odwołują się autorzy tacy jak Steven Erikson w swojej wielkim cyklu Malazańskim (doskonałe ‚Ogrody Księżyca’ i tomy następne cyklu Malazańska Księga Poległych), R. Scott Bakker w swojej trylogii o księciu czy końcu niezwykle popularny Brian Sanderson, który podobnie jak Glen Cook w swojej kanonicznej ‚Czarnej Kompanii czyni głównego bohatera z wojskowego lekarza a konkretnie wojskowego chirurga. Jak widać tylko z tych paru […]

    Czytaj dalej...

  • Upał za oknem aż się leje, stwierdziłem że czas odpocząć od twardej fantastyki naukowej i przenieść się w egzotyczne światy powieści przygodowej jak i jeszcze gorętsze światy fantasy, pełne smoków i gorąca. Hmm, z tym smokami i gorącem to bym nie przesadzał, akurat powieść Martina toczy się na śnieżnej północy a i smoków ci tu, przynajmniej w pierwszym tomie Pieśni Ognia i Lodu, jak na lekarstwo. Gra o tron jest, porównując choćby do Andre Norton, Karla E. Wagnera, Raymonda Feista, Glwna Cooka już nie mówiąc Robercie Howardzie, powieścią […]

    George R.R. Martin – Gra o Tron [Pieśń Lodu i Ognia Tom I]

    Upał za oknem aż się leje, stwierdziłem że czas odpocząć od twardej fantastyki naukowej i przenieść się w egzotyczne światy powieści przygodowej jak i jeszcze gorętsze światy fantasy, pełne smoków i gorąca. Hmm, z tym smokami i gorącem to bym nie przesadzał, akurat powieść Martina toczy się na śnieżnej północy a i smoków ci tu, przynajmniej w pierwszym tomie Pieśni Ognia i Lodu, jak na lekarstwo. Gra o tron jest, porównując choćby do Andre Norton, Karla E. Wagnera, Raymonda Feista, Glwna Cooka już nie mówiąc Robercie Howardzie, powieścią […]

    Czytaj dalej...

  • Powieści Glena Cooka zajmują u mnie specjalne, centralne wręcz miejsce, jest to dla mnie żelazny kanon a przy okazji najtwardszy z twardych rdzeń fantasy. Jeśli myślę o tym gatunku, wyłączając z tego zestawienia Mistrza J.R.R, którego w ogóle nie ośmielam się włączać do zestawień, szeregować i którego twórczość uważam za fantasy poetycką i mitotwórcza, to mam od razu przed oczami Czarną Kompanię i własnie Imperium Grozy Glena Cooka, jasno błyszczące zna firmamencie razem z Cyklem Malazjańskim Stevena Eriksona, cyklem Kane Karla E. Wagnera, pierwszymi trylogiami Raymodna E. Feista, […]

    Glen Cook – Forteca w Cieniu – cykl Imperium Grozy – tomy IV i V.

    Powieści Glena Cooka zajmują u mnie specjalne, centralne wręcz miejsce, jest to dla mnie żelazny kanon a przy okazji najtwardszy z twardych rdzeń fantasy. Jeśli myślę o tym gatunku, wyłączając z tego zestawienia Mistrza J.R.R, którego w ogóle nie ośmielam się włączać do zestawień, szeregować i którego twórczość uważam za fantasy poetycką i mitotwórcza, to mam od razu przed oczami Czarną Kompanię i własnie Imperium Grozy Glena Cooka, jasno błyszczące zna firmamencie razem z Cyklem Malazjańskim Stevena Eriksona, cyklem Kane Karla E. Wagnera, pierwszymi trylogiami Raymodna E. Feista, […]

    Czytaj dalej...

  • Jest to dla mnie, obok cyklu Hyperion Dana Simmonsa, jedno z największych odkryć w szeroko pojętej fantastyki czy steampunku ostatnich lat. Od dawna nie natknąłem się na tak bogaty świat, pełen hojną ręką zarysowanych ras, zwyczajów, nauki, polityki i religii. Książka ma podobnie wielką siłę rażenia co wspomniany chwilę wcześniej Hyperion Dana Simmonsa, Diuna Franka Herberta czy ‚Mistrz i Małgorzata’ Bułhakowa. Jest to proza odważna, pisana bez obawy przed krytyką, bez chęci sztucznego mieszczenia się w przyjętych ramach, proza gęsta od emocji, pełna rozmachu a przy okazji zanurzająca […]

    China Mieville – Dworzec Perdido… Mistrz, Małgorzata i mutacje_

    Jest to dla mnie, obok cyklu Hyperion Dana Simmonsa, jedno z największych odkryć w szeroko pojętej fantastyki czy steampunku ostatnich lat. Od dawna nie natknąłem się na tak bogaty świat, pełen hojną ręką zarysowanych ras, zwyczajów, nauki, polityki i religii. Książka ma podobnie wielką siłę rażenia co wspomniany chwilę wcześniej Hyperion Dana Simmonsa, Diuna Franka Herberta czy ‚Mistrz i Małgorzata’ Bułhakowa. Jest to proza odważna, pisana bez obawy przed krytyką, bez chęci sztucznego mieszczenia się w przyjętych ramach, proza gęsta od emocji, pełna rozmachu a przy okazji zanurzająca […]

    Czytaj dalej...

  • Korzystając z letniej kanikuły i egzotycznej pogody za oknem, powziąłem mocne postanowienie wrócenia do powieści fantasy które mnie od dawna intrygowały i które czytane wyrywkowo i pojedynczo uznałem za zdecydowanie warte u wagi i wyróżniające się z tłumu. Mam na myśli powieści Karla Wagnera i jego bohatera Kane’a. Jest to mroczne i zdecydowanie dark, heroic fantasy, tyle ze oprócz mrocznych korytarzy, twierdz, podziemi, karcz i wojennych obozów … pełne także dyskusji i rozważań o filozofii, poezji i polityce. Pierwsze powieści z cyklu powstały stosunkowo wcześnie, Pajęczyna Utkana z […]

    Karl Wagner – Pajęczyna Utkana z Ciemności (Kane#1]

    Korzystając z letniej kanikuły i egzotycznej pogody za oknem, powziąłem mocne postanowienie wrócenia do powieści fantasy które mnie od dawna intrygowały i które czytane wyrywkowo i pojedynczo uznałem za zdecydowanie warte u wagi i wyróżniające się z tłumu. Mam na myśli powieści Karla Wagnera i jego bohatera Kane’a. Jest to mroczne i zdecydowanie dark, heroic fantasy, tyle ze oprócz mrocznych korytarzy, twierdz, podziemi, karcz i wojennych obozów … pełne także dyskusji i rozważań o filozofii, poezji i polityce. Pierwsze powieści z cyklu powstały stosunkowo wcześnie, Pajęczyna Utkana z […]

    Czytaj dalej...